Gece gece sensiz geceler Şiiri - Ayhan Ulu

Gece Gece
Sen nasıl güzel bir şeysin, adını koyamadığım,
Uykularımı hunharca sana kaçırdığım...
Düşündükçe cigara üstüne cigara sardığım,
Sensiz her içimi çektiğimde
Ölüme bir adım daha yaklaştığım...
Sen nasıl güzel bir şeysin, adını koyamadığım.

Gecenin koynunda yankılanan adın,
Kalbimin en tenha sokağında çınlıyor.
Bir yıldız daha düşüyor gökyüzünden,
Her biri senin yokluğuna yazılmış bir ağıt gibi.
Zaman, seninle durmuş sanki,
Sensiz her saniye, bir ömür gibi ağır.

Penceremde rüzgâr, saçlarını fısıldıyor,
Sanki sen buradaymışsın gibi,
Sanki birazdan kapı çalacakmış gibi...
Ama ne gelen var, ne de giden.
Sadece ben,
Ve içimde büyüyen bu tarifsiz özlem.

Gözlerin geliyor aklıma,
Bir çift gece lambası gibi,
Karanlığımı aydınlatan,
Ama şimdi çok uzak,
Bir hayal kadar silik,
Bir dua kadar gerçek.

Sen nasıl güzel bir şeysin,
Adını koyamadığım,
Yarısı yangın, yarısı serap olan...
Bir bakışınla bahar getiren,
Bir gidişinle kışı donduran.

Gece gece,
Yine sana yazıyorum,
Kalemim titrek, kelimelerim sarhoş.
Her dizede biraz daha sen,
Her hecede biraz daha ben...
Ve her şiirde biraz daha eksilen bir biz.