Gece Gece / Nesir Şiiri - Taş İskele

Yazmayı okumadan önce öğreten aşk,
Dön, oku dedi
*
Kırmızı mürekkep ile mavi mürekkebi hokka da karıştırdı adam.
Fatih Eğitim Fakültesinde yarım bıraktığı öğrenciliğinden  Nazan Hoca'yı (Bekiroğlu) gecesine davet etti mor mürekkep ile.

Mumu yaktı, kitabı - ki kitap Nazan Hoca'nın Mor Mürekkep' iydi- masadan uzaklaştırdı, divitini aldı, hokkaya batırdı ve yüreğine kaligrafik çizikler attı.

Oku dedi,eline aldığı divite..
Divit okudu,
Kendi yazdıklarını.

Yazın, it oynamış yonca tarlası dedi divit.

Ana, it oynamış yonca tarlası da nedir ki dedi gecenin davetsiz konuğu çocuk.
Darmadağınık demek oğul,
Nereden duydun ki,
Heçç dedi çocuk...

Heççç demekle başladı hiçliğe merakı çocuğun.

Her şeyi,
Heçç demeye sığdırdı.
Büyüdü çocuk,
Sinir uçlarını aldırsa da,
Hiç unutmadı geceden çıkan çocuk divitin okumasını.
*

Gecelerin uzunluğunun sabitesi yoktu.

Nazan Hoca'nın gecesine konukluğu erken bitti. Mor Mürekkep'i de aldı gitti.

Bir yudum sirkeli su aldı,
İçine çekti dumanı,
Mum ışığına üfledi.
Daldı, gitti, kayboldu yazdıklarında adam.

Bu ne hiçlik denizinde oltaya takılan anlam kıtlığı diye sordu,
Heççç dedi cevap verdi.

Belki de anlağım kıt diye düşündü.

*
Nilgün (Marmara) geldi gecesine.
Şair olduğundan habersiz eşi uyuyordu.
Nilgün Ahlar Ağacına çocuktan çaldığı heçççleri astı.
Ondan da bir anlam çıkmadı.
Sadağıdan çıkardığı oku yüreğine sapladı, Mısraların ucunu sivriltikçe, sivrildi.

İçini acıttı, canını yaktı adamın,
Kendi tabutunu taşıyan Nilgün'ün hâli..

Korktu,
Nilgün'ü iki kaşının arasından öptü adam. Uyuyan eşinin yanına yatırdı, kendi gecesinde.

*
Mum yanıyordu.
Saatiydi mum.
Gecesi kaç mumluktu adamın?

*
Sensiz olur mu düşündü adam,
Sen gelince,
Gece peçesini çekti,
Zaman aktı,
Kısaldı gece,
Namahrem oldu mahrem.

*
Yazmayı okumadan önce öğreten aşk,
Dön, oku dedi.

*
Gece gece
Okudu adam ilk kendini
,
Dedi,
Hattat,
müzehhib,
nakkaş,
...
ebruzen dışım,

İt oynamış oynamış yonca tarlası içim.

Sus dedi gece.
Heçç dedi,
Sustu adam.