Gece gece kaçınçı gece? Şiiri - Ayhan Ulu

"Gece Gece"
Sen nasıl güzel bir şeysin, adını koyamadığım,
Uykularımı hunharca sana kaçırdığım.
Her yanım sensizliğin acısıyla sızlarken,
Gözlerim tavanlara dalıp, düşüncelere daldığım.
Düşündükçe cigara üstüne cigara sardığım,
Dumanında kaybolup, seni yeniden aradığım.
Sensiz her içime çektiğimde ölüme bir adım daha yaklaştığım,
Ciğerlerim isyan ederken, ruhumda bir boşluk taşıdığım.
Gecelerim kabusa döner, sabahlar gelmek bilmez,
Yıldızlar bile bana seni fısıldamaz, sessizliğe takıldığım.
Ay bile yüzünü gizler utancından,
Bilir mi o da benim senin için nasıl yandığım?
Sen nasıl güzel bir şeysin, adını koyamadığım,
Hangi kelimeye sığar bu sonsuz hasret, bu yakıcı sevda?
Her zerremde sen varken, sensiz geçen her an,
Bedenime saplanan bıçak gibi, yüreğime işlediğim yara.
Ne bir şarkı avutur, ne bir melodi dindirir bu fırtınayı,
Sadece sen varken susar içimdeki çığlıklar, bitti dediğim kavga.
Sensizken yaşam anlamsız, nefes almak bile bir eziyet,
Her köşe başında seni ararım, sanki bir gölgeyi takip ettiğim rüya.
Zaman durur, dünya döner ama ben aynı noktada takılı kalırım,
Sanki bir kum saati gibi, tanecikleri yavaş yavaş biten bir kum tanesi.
Umutsuzluğun kollarına bırakırım kendimi, çaresizliğin kucağında,
Sensizliğin girdabında kaybolup, sonumu beklediğim bir veda.
Sen nasıl güzel bir şeysin, adını koyamadığım,
Her hücremde yankılanan ismin, dudaklarımdan dökülürken titrediğim.
Geceler boyu süren bu sessiz çığlığım, sana ulaşır mı bilmem,
Belki bir gün anlarsın, uğruna yandığım, uğruna kahrolduğum.
O zamana dek, gecelerime misafir olmaya devam et sen,
Ben de adını koyamadığım bu sevdaya her gece yeniden yenildiğim.