Gece Gece Şiiri - Evren Özcan

Bu odada hepimizi aydınlatan bir mum ise,

Hangimizin kibri kendine kar.

Senin ya da benim nefesim yeter ise,

Söyle hangimiz kral?

Ev dışında hiçbir yerde ses yok,

Gibi gelir,

İçin dışında hiçbir yerde ses yok,

Bazen öyle istenir.

Tatlıyı da tuzlunun arasından seçebilirken hepimiz,

Nefes alma zorundalığımıza ilaveten,

Susuzluğa bahane terimiz,

Söyle hangimiz işçi?

Maytap mı yakarsın,mayına mı basarsın,

Mayıs gelir,meydana çıkar,

Dört mevsimde susarsın,

Meydanda halay çeker,

Zurna susar,vazgeçersin.

Yüzünde savaş boyaları,

Rolün bitince temizlersin,

Herhangibirimizin ölümü kayıp ise,

Söyle hangimiz ayıp?

Çarmıha mı gerdiler,

Gazodasında mı boğdular,

Anana mı sövdüler,

Esaretin ister daha kaç bedel?

İspanyol desem,esmersin,

Rus desem,sarışın,

Ten rengi verir,

Söyle hangimiz insan?

Şimdi gece gece bir ormanda yürüsek hep beraber,

Uğultular kulaklara düştüğünde,

Yüreklere düşmez mi ürpertiler,

Ayaklar sakınmaz mı böceklerden,

Gözler karanlıktan,

Bilinç,öteki bilmem kaçıncı tür yüzleşmelerden,

Söyle hangimiz yaman?

Evren Özcan

31.07.13 Çrş 03:47