Sokak nefes almıyor,sessizlik savruluyor dört yana.
Parça parça dağılmış,ürkek karanlıklar...
Penceremdeki ışıktan korkuyorlar...
Düşmüyor yapraklar yere,
İçimde; çılgınca esen rüzgara inat...
Kırıyor içimdeki aynayı,seni savuruyor.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta