Gece Duyuşu Şiiri - Ekrem Bozkurt

Sokak nefes almıyor,sessizlik savruluyor dört yana.
Parça parça dağılmış,ürkek karanlıklar...
Penceremdeki ışıktan korkuyorlar...

Düşmüyor yapraklar yere,
İçimde; çılgınca esen rüzgara inat...
Kırıyor içimdeki aynayı,seni savuruyor.
Kalbimi yaprak yaprak alıyor ağaçlardan; ama...

Kıyasıya üşüyorum ortasında gecenin...
Kapkara elleri üzerimde, gecenin...
Yıldızlar bir yanar bir söner; gözlerimde...
Uzaktan, dalgaların sesini dinlemeli...
Kulaklarımda yankı yapmalı,gülüşün...
Bu kışta-kıyamette...
Odama...yaprak yaprak...dökülüşün...

İzmir-Nisan 1983