Gece, yıldızsızdı gök
Yağmur bekliyor gibiydi toprak
Bir kadın ağlıyordu evlerden birinde
Her şey, bir şeylere doyumsuzdular.
Ateşimi söndürmedi masadaki sürahi
Öyleyse özlediğim sular
Deniz miydi biraz?
Yoksa okyanus muydular?
Ne kötüdür kendisine yetmemesi insanın
Düşünce, düşünce çıkuruna
Ya boğulur,
Ya da sözcüklerden merdiven kurar.
Kayıt Tarihi : 18.4.2003 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!