Bir esrik güvercinin tutunup kanadına,
Aklımı yele verdim, duygumu sele verdim.
Bir yolculuk başladı Kafdağı’nın ardına,
Her menzilde gölgemi post diye yere serdim.
Karanlığın hükmüne ram olurken bu âlem,
Her gece rüzgâr tarar mor dağların saçını.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
