Sensiz geçen bin asır günün ardından
Sessiz geceye kayıyor yine vakti zaman
Güneş batmıyor aslında, günüm zindan
Gökteki yıldızcıklarda zaten mahsustan.
Gece denen bu karanlık umman
Hayatın seni benden çalması
Işığıda ayın saklaması dünyadan.
Ay yine insaflı yıldızları gökyüzüne saçar
Hayatsa gaddar, sensizliği içime saplar.
Güneş açar elbet mecbur, an gelir gün olur
Hayatsa hep karanlık olur, yıllara küf vurur
Sensizlik dersen, o bana kâbus olur, son olur...
S.Güler-30.6.2014
Sezai GülerKayıt Tarihi : 26.2.2015 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!