Gece' nin Serüveni Şiiri - Muharrem Pala

En tatlı yavrusuydum ailemin
Sütüyle besleniyordum annemin

Eve getirdiler koyup kutuya
Yüz-göz olmayalım diye komşuya

Havlamak istedikçe susturdular
Türbe gibi herkese gösterdiler

"Gece" dediler koyarken adımı
Zahmet edip sormadılar fikrimi

Sevgiye muhtaçtım olsamda hayvan
Kopardılar beni, güzel yuvamdan

Bekçiliktir benim asli görevim
Kulübeye razıydım oldu evim

Kırda olsam korurdum sürüleri
Evdeyim mutlu olsun birileri

Bu aileye desem ki çok kötü
Vermezler sonra kemik ile eti

İnsanlar gibi değilim ki nankör
Ahde vefa nedir?Gel de bana sor

Kilo alacağım gezdirmeseler
Gezmek gereksiz çok yedirmeseler

Özel ilgiyle tutundum hayata
Ye,iç,yat,kalk,oh!Alıştım rahata

Enik iken büyüdüm biliyorum
Kendime bir arkadaş istiyorum

Laf aramızda bu nasıl aile
Ey şair!Bunları da getir dile

Ben de ailenin ferdi sayılarım
En çok balkon keyfine bayılırım

Kahvemi de getirseler yanıma
Bin teşekkür azdır bakıcıma