Nasılsın diyen bir dost sesiydi duyduğum..
Nasılsın? diye sordu
Dedim parçalı bulutlu
Gece çöktü yine üstüme
Soğuk rüzgarlar esmeye basladı yüreğimde
Kar’da düşer birazdan
İstanbul gibiyim yani
Ayazda kalmaya ramak kala
Geçmek bilmeyen sayılı dakikalardan, saatlerden vurdu yine zaman
Beni bu derde atıp gittiğinden beri
Gitti gözümün feri
Yüzüm nuru
Yüreğim coşkusu
Şimdilerde kafam dumanlı
Ben dumanlı
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)