Ve sana avuçlarımla yağmuru getirdim… Gözlerimde gece ve daldaki sessiz kuşu…
En önemlisi sana yarını getirdim, tüm bahar dalları kollarımda. Belki de rüzgârdı beklediğin ama bu gün yok, esmiyor tek dal ve yaprak arkasından. Sadece gün ortası güneş ve kızıl sıcaklıkla yaşamın karesi… Unutma gözlerinde uyumak istiyordum sevgili…
Yaşıyorum veya yaşamayı seviyorum…
Dünlerin korku dallarını budamışken, yeniden asla filizlenemeyecek şekle getirmişken, içimdeki tüm acılanma budaklarını budamışken, daha bir netlikle bakıyorum denizin kıpırtısına…
Özünden uzaklaşamadığım Ege Sahillerinde bir başka gün, bir başka yerde ama aynı güneş altında uyanmanın heyecanı kıpırtılarla içimde…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.