Gece Bitmeden Şiiri - Mekan Atac

Düşündüğüm küçük bir hayal var.
Üşüyen küçük yüreğiyle bir çocuğun
Sevgiye sığınması gibi.
Aynı şehirde dolaşırız.
Dokunduğumuz gerçekler.
Ve dinlediğimiz yalanlarıyla.
Kendimizi avutmak için dolaştığımız sokaklar birbirine çıkar belki.
Iki yabancı gibi.
Kaybettiğimiz maviyi tarif ederiz.
Hangimizin yüreğine çıkar yolu bilinmeden.
Birbirini tamamlayan iki kişi.
Toplarız belki uzun bir gecenin altında yıldızları.
Uzun bir yolculukta buluşur belki hayallerimiz.
Sonra ölürüz birlikte.
Ve elele, birbirini tanımaya çalışan gibi.
Gerçek oluruz bir şiirde.
Küçük bir aşka ses oluruz belki.
Mahsum yalanlarıyla bir mavi.
Ürkekliğiyle kızılın karanlığında.
Bilinmez bir şarkıda.
Dans eden ruhlarımızla.
Sarılırız.
Gece bitmeden...