Gece Bir Kısrak Gibi Asil

Gece bir kısrak gibi asil
duygunun tüm kıvrımları şehvetli
öpüşlerim yankılanırken dilimde
gözlerindeki masum perde
kapanıyor içine
nefesin beklentisiz sesleri
hayal treninin dumanlarına karışıyor
sanki çok uzaklara
mutlu düşlere dönüşsüz seyahat gibi
coşkular ağarırken terimde
rayımızdan çıkıyoruz
o kendi rayında
ben kendi rayımda
tüm çığlıkların izi kaldı
dokunduğumuz her nedensizlikte
gökkuşağının arasına sıkıştı çaresiz
oysa karanlıkta gözükmemişti mavisi gözlerinin
teni yalansız bir istekti
aritmetik hesaplar yapmadan,
hiç bir şıkkı olmayan
ya da oldurulmamış
bitişlere ihtirasın lekesi bulaştı bir kere
ikili bir günah oyunu sanki
yapış yapış
körpecik bir zevke adak

Gece bir kısrak gibi asil
ve sevişmeler rüzgar oldu
kimliksiz
nedensiz
sevda dolu hiçlerle...