Ağlamak benim alışkanlığım oldu artık.
Ben her gece şakır şakır ağlarım.
Ama sen yanıma gelince,
Göz yaşlarına ne gerek var.
Senin gözlerin var ya…
İçimi açar.
Tüm güzelliklere sahip olurum
Bir kelebek kadar hür,
Bir kuzu kadar hareketli,
Sanki dünyalar benimdir
Zaman durur
Hayat pembelikler içinde
Öyle tatlanır ki,
Gökteki ay bile imrenir,
Yıldızlar sevincimizi paylaşırcasına
Etrafımızda dönerler.
Gece gök kuşağı olur mu?
Sen, sen….
Benim
Gece bile
Gök kuşağım sın….
15.07.2014
Abdulkadir UçarKayıt Tarihi : 20.8.2014 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/20/gece-bile-gok-kusagimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!