Gece Benim Ay’sa gözlerin1

gece benim, ay değilim aşkın uydusu olamazdım
ben ayları güneşine kaçırdım tutulmalardayım
sensiz yanım kara sevdanın karası
gece benim,ay’sa gözlerin
oysa gündüzlerin gün aklarında adınla aklanmak paklanmak isterdim
En uzun gecelerin seheri tükenince akacağım bekleyişlerin işlerlerine
bekleyeceğim seni bikri gelmelerin son harfinde
sevik seferlere çıkacağım, yutacağım şifasız kavuşmaların
tabletlerini..
Başlıksız bir gidişin orta sözcesinde yırtacağım meçhul kalışları
resmin bende yok diye her resmi sen kılacağım

aşılmış sızıların terli yüreğinden göz nurların iner aşk toprağıma
sol yanındaki acılarından bana derman kılmaya gel
ay bile çeker gider geceden,ben nasıl çekileceğim gecenden
ben gecenin gecesi
herkes uykunun koynunda ,ben hem gecenin hem ayın hem de senin
gecem senin hecende kitabe yazıl bahtıma
senden kalan beni benden alan asi mahmurluğun uyanışlarındayım uyanırım sensizliğe
bakışlarının perdelerini yırtarak sevdanın gökkuşağını açtırıp
bir damla gözyaşınla tüm zamanların yağmurunu yıkatırım
sen ağlama güzel bebeğim
içindeki içlenmiş ,işlenmiş coşkularla nakışlarsın aşk damarımı yüreğine

hiç gitmemelere uğurlarsın, uğurunun pınarında sana susamışken
umut festivallerinde beni oynarsın sen gülücüğünle
viraneye atılmış aşk yamasına ilişecek anılışların
huysuz ve sensiz gecelerin perdelerini salladıkça benden esen sen
bu aşkın harlarından,yaralarından nice mevsimler şifrelenecek bilesin