En çok gecenin koynuna sığınan ben
Nasıl oldu da,
Bu kadar ayrı kaldım, bilmem.
Ama..
Gece beni affetsin
Korktum ondan bir vakit...
Yüreğimde patlayan o tokattan belki...
Geçtim oturdum hayatın kıyısına.
Şöyle ilişir gibi, eğreti.
Siyahı sevmedim seyirciyken hayata
Halbuki siyah bendim
Aksa,
Bu kadar siyah akar kanım, derdim.
Çok sevdiğim bir söz geldi şimdi aklıma.
“Yalnız ölüler dönmez! ”
Dönmüyorsa ölüler,
Öldüğündendir.
Ama ben,
Hala diriyim.
Affetmek büyüklüktendir
Yakışır şanına senin.
Bak gece!
Döndüm işte.
Atıyor kalbim eskisi kadar.
Hatta bir tutam daha fütursuzca.
Yine al beni koynuna.
11/2006
Aysun EratKayıt Tarihi : 15.11.2006 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim bir söz geldi şimdi aklıma.
“Yalnız ölüler dönmez! ”
Dönmüyorsa ölüler,
Öldüğündendir.
Ama ben,
Hala diriyim.
Çok iyi tebrikler
Yakışır şanına senin.
Bak gece!
Döndüm işte.
Atıyor kalbim eskisi kadar.
Hatta bir tutam daha fütursuzca.
Yine al beni koynuna.
karışıktı, konu dağılmış geldi keyif alamadım açıkçası...
Nasıl oldu da,
Bu kadar ayrı kaldım, bilmem.
Ama..
Gece beni affetsin
Korktum ondan bir vakit...
gündüzler gibi gecelerde yaşammak içindir.
yüreğine sağlık.
Esenlikler dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
bir tam puanda benden
TÜM YORUMLAR (4)