Gece Bekçisi Şiiri - Mehmet Ay 2

GECE BEKCİSİ
Tan yerinin aydınlanmasına bir sigara içimi var.
Günün ilk ışıkları henüz mahmurlaşmadı,
Bir miktar daha beklemeli,
Gecenin son, Gündüzün ilk düdügünü çalmaya.
Şu köşe var ya orayı bir daha kontrol etmeli,
İti uğursuzu hep orada birikmekte,
Birde elmalı köşkünün önünde geçmeli,
Bu günlük son defa,
belkide Firüze Hanım uyanmıştır,
Yine elime bir cığara parası sıkıştırır,
Arkasındanda ‘‘Evladım içmesen daha iyi olur‘‘ diyerek,

Biraz daha beklemeli,
İnsanlar belkide son uyku turunda olabilir,
Belkide son, sağdan sola dönüşünü yapmaktadır,
‘‘Şu son yıldız var ya, onun kayboluşunun ardından,
Basacam düdügün acımasız mandalına‘‘
Uzaktan içcecik tiz bir çığlık,
‘‘Simiiiit, taze simir var.‘‘
Son bakışlarını fırlattı sesin geldigi yöne,
‘‘Haydi bakalım, yıllardır kahrımı çeken pabuçlar,
Son turumuzu yapalım‘‘
Karşı kaldırımda,
Günün son sarhoşları,
Çeki düzen vermekte kendilerine, düdüklü ve jop’lu,
Resmi elbiseliyi görende.

Son bir sokak,
Belkide Fırıncı Rasim biraz erken gelmiştir bu gün,
Yakmıştır Ekmek kokulu fırını,
İlk Hanurlar,dolanır hamur teknesinde,
Bir de çaktırmadan Çay demledimi bir kenarda,
Bu günün ilk yorgunlugunu atarım orada,
Bakarsın birde cığara tellendiririm,
Rasimin verdigi Çay’ın yanında,
İnsan’ın canı çok çekiyor,
O kekli kanı denen Rasim usta Çay‘ını,

Bir daha bakmalı
Tren istasyonuna,
Yolcular gelmeye başlamıştır,
Evsiz barksız olan haytaları o kuytu köşeden kovalamalıyım,
Belkide Kadınlar korkar onları orada uyur görende,
Mor elbiseli kadın nasılda korkmuştu,
Onları köşede sele-selpe uyur görünce,
Neme lazım gitsinler başka yerde uyusunlar,
Banada söz gelmesin,
Zaten Reis ‘‘kov gitsinler‘‘ demişti,
Nede tatlıdır bu Saat’te uyumak,
Hele sefil uykuda olmak,

Son parlak yıldız kazboldu,
Çalacam gecenin son, gündüzün ilk düdügünü,
İşte köşe başıda aydınlandı,
Günün ilk ışıkları gelmekte,
Sokak lambalarıda söndü,
Rasim ustanın lambasıda yanmış,
Ufaktan Çay kokusuda gelmekte burnumun sızlar yerine,
Tamam’be Bırakmalıyım,
Salmalıyım günü birlik düşünceleri Kafamdan,
Bak Rasim usta kapı önü süpürmekte,
Birazdan şapkamı koltugumun altına alacam,
Çok ta özledim yorgan altı yerimi,
Nasılda uyku bastı göz bebeklerime.
04.02.20 Saat 11,04 / (Miadi) Mehmet AY