İncecik bir kadın sızar kalbime,
Yüzüme örttüğün kalın geceden.
Öyküsü imâlı birkaç kelime
Makyajı aktıkça utanır benden.
Sen uyuduğunda o kadın kalır.
Bir de karanlığın ak zülüfleri…
Gül nefesi suya dokunan kahır
Düşürür alnıma en soğuk teri.
Onunla çıktığım sis nakışlı yol
Yağmur kokan düşler gösterir bana.
Aşkın toprağına yüklediği rol
Dönüşür teninde taze bir kana.
Sen kalkınca ondan ne sır ne de iz
Ben yine aynada sağır ve dilsiz.
Kayıt Tarihi : 26.2.2014 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!