Gece Ayaz Şiiri - Hüseyin Erhan Acar

Gece ayaz,
Sabaha var biraz,
Birden üşüdük, ürperdik,
Titredik bir yandan yaprak gibi,
Boynuma sarılıp sımsıkı,
Öptün ya beni,
İşte o an çıkardın içimdeki diğer bedeni.
Oysa uyumamıştım,
Bu rüya da başlamamıştı daha,
Bir yakarış oldun geceden sabaha.
Sen işte o gecenin sonunda,
Bir iblisin koynunda,
Savruldun sonsuzluğa.

Sen temiz ve saf,
Kuru yaprak gibi narin,
Salınırken uykuya,
Bense şeytan misali,
Yatmıştım çoktan kuytuya.
Ben bir meleğin yüreğine dokundum,
Yalnızlığında yok oldum,
Acıyı hissettim,kanatlarında.
Hissettikce dahada sokuldum,
Tir titriyordu.
Sonra sabah oldu,
İblis kayboldu,
Ben kaybolamadım.