Güneş söndürdü ışıklarını önce
Tülden elbisesini giyindi gece üstüne.
Omuzdan askılı,beyaz yaldızlı.
içi görünüyordu gecenin.
Ay dolandı geceye,
hızlandı gecenin nefes alışları,
ve gece bıraktı kendini
Ayın şehvetine.
Bütün bu yaşanılanlarda
gecenin günahı yoktu.
Içtiğim rakının kokusu
başdan çıkardı onu.
Kayıt Tarihi : 27.1.2006 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)