İfadesiz sevgimin sesi kısılmış çığlıkları
Göğsüme çarpıp geri döner kimsesiz ketum nefesime.
Hep hakir gelmişti ümidi ölmeyen hevesim.
Kuytuda kanayan yüreğime yalnızlığı öğretemedim.
Şimdi bir sokak arasında bıçağımı bilemekteyim,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta