Dehliz Şiiri - Melek Akyapı

İfadesiz sevgimin sesi kısılmış çığlıkları
Göğsüme çarpıp geri döner kimsesiz ketum nefesime.

Hep hakir gelmişti ümidi ölmeyen hevesim.
Kuytuda kanayan yüreğime yalnızlığı öğretemedim.

Şimdi bir sokak arasında bıçağımı bilemekteyim,
Kimi âşıklar gibi çaresiz kimi evsizler gibi tekinsiz.
Aydınlığı bekliyorum vakitsiz
Üstümde ince bir yelek akşam ateşi.
Yine de mutluyum gibi
Çünkü sigaralarım tükenmedi.