Gece, Aşk ve Bulut Şiiri - Nilay Demirhan

Yalnızlığın yok olduğu ıssız yollarda,
Avuç içlerine kondu, edilen dualar.
Harcanan zamanlar geri dönerken benleriyle,
Ellerine sessizce “yaz” dedi.

Sağlam kalmadı hiçbir inancım,
Kırılmış kelimeler geçti parmaklarımın uçlarından
Susmalar son bir aşkı damlattı geceye.
Ay ışığı sızıyordu, yıldızların açtığı yaralardan
Öperken kimsenin dokunmadığı yerleri bulmak gibiydi gece

Senin bu gecende
Benim bu hecemde
Bilinmeyen yolların kelimelerinde,
Kuşlar dolandı ayaklarımıza
Sessizce izledim seni.
Yüzünden binlerce şiir geçti.
Ben ağlarken bizi birbirimize getiren acılara
Sen bırakıp gittin,
Kokunu sararak uykulu bulutlara