Gece Ağlarım Şiiri - Toprak Ünlü

Uzundur yollarım.
Hep kardır, borandır gündüzler
Gecelerse hep yalnız
Paltomu üşüten rüzgarla basar ayaklarım yere. Görmesinler diye, gece ağlar gözlerim.

Sonu gelmeyen yola, yine yalnız çıktım.
Geçe bildiğim bir tek gölgem
Oda senin gibi yine benden yine parçam

Her adımda ağırlaştı bedenim
Ruhum zayıfladı
Taşınmaz oldu sırtıma eklenenler.
Vazgeçme diyor içimdeki ses
Hem korku var yürekte
Hem de umudu bekler, ulaşamadığım sonda gözlerim
Etimden koparıyor sevmeye kalktığım köpekler. Kanayarak koşuyorum yolumu
Acıyan etim değil! yürektir.
Üşüyorum artık gözlerim ağlıyor, dizlerim yere değiyor Pes ediyorum dağlar, yağan kar bırakıyorum kendimi Ört üstümü…
Bu yolda yürürken yapamadığımı
Ölürken sen yap beyaza boya toprağımı…