geceydi
karartma mevsimindeydi iz’ânlar
mahpusluğunu daha çok hissediyordu vicdânlar
bir hüzün kıskacında giyotin bekliyordu mekânlar
geceydi
duâ camilerde kalmıştı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta