geceydi
karartma mevsimindeydi iz’ânlar
mahpusluğunu daha çok hissediyordu vicdânlar
bir hüzün kıskacında giyotin bekliyordu mekânlar
geceydi
duâ camilerde kalmıştı
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.