Gece Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

GECE

Karanlıkta
Gece börtüleri ötüyor etrafımda
Uzakta bir hışırtı yankılanmakta
Ara ara rüzgâr açık yanlarımı sarmakta
Rüyalar cimrileşmiş
Ayık kalabildiğimce sen hayali
Asi bedenim yorgun, düş sevdalısı
Uykular seni benden çalmakta
Sarı yapraklar, aklarım
Gazeller bedenine ihanetle terkte
Her akım cahilliğimi yamamakta
Gece sert, karasal
Keşke yüreğimde böyle serin kalsa
İçerleyip, yumuşayıp, ağlayıp, kanmasa
Sensizliğe git gellere bedenim alışmakta
Gönül havzama seni hangi sel taşımakta
Üredikçe çoğalmakta, taşmakta
Eriyen mumlar gibi gece olmakta