Kendini tanımayı tek başına kalınca anlıyor insan,
Yanımızda tutmayı seçtiklerimiz mi en sevdiklerimiz?
Kapana kısılmış mıyız gerçekten,
Yoksa bir keşif mi içimize giden?
Ağlayan ruhlar dolaşıyor etrafımda geceleri
Şehrin ışıkları dolarken yatağıma,
Aydınlanan ruhların esintisi dalgalandırır saçlarımı.
Yukarıdan seyir edenler var bizi
Kiminin suratında sinsi bir gülümseme,
Kimi çığlıklar içinde.
Elbet bir kaçışı vardır değil mi?
Kayıt Tarihi : 31.3.2022 05:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kayra Cengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/31/gece-882.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!