Gece Şiiri - Nermin Tiryaki

Gece uzun gece kranlık gecede hüzün var yanlızlık var gecede uyku yok çaresizlik umutsuzluk nerdesin umut nerdesin tükenme benden tüketme beni..
Sayfalara sığmaz dertlerim. Gece sana anlatayımmı bir sen varsın birde ben dinlermisin yoksa sende çekip gidermisin bir sen varsin gece sende gitme..
Niye kasvetlisin böyle karanlık yoruldum artık gece anlaşılmamaktan. Sahtemi olmalı insan dürust davranınca neden insanlarin hoşuna gitmiyor ben bilmem gece yüreğimde ne varsa o oynayamam ben oyuncu degilimki mutluysam mutluyum mutsuzsam mutsuz şimdi
mutsuzum gece seni zifiri karanlığinda bırakta aglayayım dökeyim yüreğimi saran hüzünü yoksa yakacak beni derman ol bana birlikte sabah olsun belki ben mutlu olurum konuşuruz bir başka gece sen sabah olmaya bak ben derdimle kalayim hösçakal gece. Ben senin karanlıgın da kaybolmaya rahatsız etmeden kimseyi sende sabah olmaya hosçakâl gece yarın gece sen gece olunca yine ben burda olacağım gece.

Sen zifiri karanlık belki ben yine mutsuz..
Acı çekerek gidiyorum gözlerimde yaşlar kuruyuncaya kadar âglamaya sen sabah ol gece sabah olki umut dağıt insanlara. Benden geçti bundan sonra umudum olsada olur olmasada. Gidiyorum ben ağlamaya..