Gece Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Ben bu gece gittim
Ardımda koskoca bir aşk
Bir kaç yeni filiz
Bir çerek ekmek
Bir çileli kadın bıraktım

Ben bu gece gittim
Giderken bir erkek edası vardı yüzümde
Hafiften kır sakalımı
Sıvazladım kaleye son kez bakarken
Bir yamaç rüzgarına
Saçını bıraktım

Ben bu gece gittim
Hep geceleri giderim ben
Şairim ya
Seni yazamaya gittim
Bu kez farklı ama
Giderken kanadı yüreğim
Mendilime düştü göz yaşım
Kim demiş erkekler ağlamaz diye
En harbiden en derinden
Sümüklü yeni yetme oğlanlar gibi
İçimi çeke çeke ağladım

Ben bu gece gittim
Herkesin bilmediği
Benim bittiğim
Bir kadının
Nem kokusu yanımda
Al bir mendil doğumunda anasından kalma
Ufaktan bir utanç
Kocaman bir yazgıyla
Erik yediğimiz yere
Çorba içtiğimiz yere
Adım attğımız merdivine,aliye veliye...
Birde kapısının önündeki cılız kediye
Son bir kez bakıp gittim

Dedimya şairim
Onu yazmak için
Kendimden bile gittim..

Ben bu gece gittim
Zaten hep geceleri giderim....