Beklerim hep geceyi,
Görmek için rüyalar.
Çünkü benim oluyor,
Geceleri dünyalar.
Mutluluğun tadını,
Rüyalarda bulurum.
Bulmak için o anı,
Gözüm açık uyurum.
Aman bitmesin diye,
Yaşadığım bu durum.
Kapatırım gözümü,
Sanki ceset olurum.
Gündüz olmasın diye,
Yalvarırım yatmadan.
Bilirim yaşamak yok,
Bana güneş batmadan.
Daha güneş doğarken,
Anlarım hayat durdu.
Işık verince güneş,
Dünya zehir olurdu.
Uyanınca rüyadan,
Güneşe kahrederim.
Gücüm bir yetse ona,
Yok eder mahvederim.
Gece itaat edip,
Her sözümü tutuyor.
Gündüz canavar olup,
Sanki beni yutuyor.
Sanki o rüyaları,
Gören ben değilmişim.
Gece dim dik olan ben,
Yerlere eğilmişim.
Yaşanan mı? Kâbus mu?
Gözüm açık gördüğüm.
Kucağımda bir hayat,
Çözülmeyen kör düğüm.
1995 BEYPAZARI
Mesut AtavKayıt Tarihi : 9.4.2013 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)