Yalnızlık ve gece...
Anladım;
böylesi zamanlarda kahrediyor insan sevgiye..
Sevdanın en dibinde boğulurken
uzanacak elin bahanelerinde yanıyor canı.
Birde ağızdan çıkan söze
inanmak istedikçe...
biliyorken doğruyu yalanı....
Kayıt Tarihi : 1.9.2012 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!