Örtüyor dört bir yanı gecelerin siyahı,
Azıyor yine şehrin hiç bitmeyen günahı.
Kaçmalı bu şehirden gece vakti olunca,
Kaçmak lazım durmadan,gözlere yaş dolunca.
Gülmelisin şimdilik,ağlamak için erken.
Ağlama vakti gelir,karanlıklar çökerken.
Gözyaşı dök içine,kalbin onla inlesin,
Kapkaranlık geceler bu acıyı dinlesin.
Belki de bu geceler kalbe yalnızlık ekler,
Ve belki de yalnızlık geceyle seni bekler.
Yalnızlık şarkıları dökülsün hece hece,
Düşmesin gözyaşları,kalbine gece gece! ..
Kayıt Tarihi : 21.4.2012 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ubeydullah Buketçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/21/gece-790.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!