Gece Şiiri - Turgay Kadiroğlu

kızıl bir güldü akşamın gelişi,
geldiğinde gidişini beklediğim,
gün boyu özlediğim,
kendimi yitirdiğim ve nasılsa keşfettiğim,
elleri soğuk yardı akşam güneşi.

gece gözlerime bulaştı,
etraf karaya çaldı,
gece hüznüme ulaştı,
sızılarım kara noktaları yaktı,
gece gönlüme doğdu,
kara evren bende kayboldu

gece
ey gece
hüzünlerimin uyanışı neden sende,
sen, uyku hali sokakların,
karaya soyunmuş tepelerin,
dinlenirken tüm canların,
uykularım neden şafağa yakın,
hüzünlerim saatlerce yorgun.

boşluklarla kucaklaşmak,
teninde yürüyen meleklerle selamlaşmak,
sahipsiz bakışlara dalmak,
elsiz ayaksız belki biraz da aklı kıt,
aslı meçhul suretleri aynaya koymak,

yeşilin titrediği,
mavinin ürperdiği,
pembenin terk ettiği,
karanın estiği,
sarının soluklarını kestiği,
beyazın gizlendiği,
kırmızının suskunluğuyla bezenmiş gece,
zamana kafa tutan uçsuz bucaksız karartısın
penceresiz hayal odamda,
söyle düşlerimi neden yalnız bırakmazsın.