Ey gece, bu lacivert yorganı nicedir tanırım ben,
Çocukken üstünde uyuduğum toprak damdan beri örtersin bu yorganı üstüme,
Yıldız dikişli, ay nakışlı bir çocukluğun masum manzarası saklanır bu yorganda...
El değmemiş düşlerin nehri akardı sen üstümü örttüğünde...
O zamandan beri tanırım seni,
Ben o zamanlar öğrenmişim içimle konuşmayı
Ve o zamanlar dokumaya başlamışım meğer bu kederli şairlik kumaşını...
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta