Gece Şiiri - Sevda Toşur

Gece;
Yalnızlığı akıttığım; kara melek,
Hasretin gönül dağında
Çığ gibi büyüdüğü,
Sensizlik,
Ayrılığın sessizliği.
Yıldızlardan taç yapan siyah gecelikli kadın,
Sarı saçlı, beyaz tenli sevgiliyi arayan; esmer delikanlı,
Bir kalemde silinen hayaller,
Gün ışığına, çıkamayan sırlar,
Suskun bakışlar,
Sessiz hülyalar…
Günahları örten
Siyah çarşaf.
Mutsuzluk,
Umutsuzluk,
Issızlık,
Dipsiz kuyu…
Penceremin siyah perdesi,
Sevgilinin özlenen nefesi,
Aydınlığa kanat çırpan,göçmen kuşları,
Hayatın dik yokuşları…
Tutsaklığım,
Ama gözlerim,
Sevgilinin,kömür karası gözleri,
Gönlümün dalgalı denizi,
Ruhumun dikenli telleri...
Dilek yıldızlarını koynunda saklayan
Ay ışığıyla dans eden; siyah şövalye,
Gündüzün gölgesi,
Güzel günlerin habercisi,
Sırrının,sabah olduğu bilmece.
Bekleyiş,
Karşı kıyıya ulaşmada, çetin yollar,
Sabır teknesinde yoğrulup, olgunlaşmak,
Koynunda ümidi saklayan, durak.
Korkutmaz beni gece
Korkutamaz,
Cesaret verir aksine ,
Ben, ümidin olmadığı,
Sabahı olmayan
Geceden korkarım,
Yarınları olmayan…

( Kayırlı 04.06.2011)