Gece zifir
Gece ıslak
Gece buzkırağı.
Ucuz fahişeler gibi
arsız,mutsuz...
Gece kıraç
Gece aç.
O gecenin içinde
Kendi yalnızlığında boğulmuş
Bir ben.
Sefaletimin
YOKSUNluğumun arifesinde,
Kaldırıyorum kadehimi,
Ölümcül gitmelere.
Nasıl büyük yaşadıysam sevdamı
Ölümümü de yaşayacağım öyle.
Ne tezat değil mi sevgili?
Nasıl bir çelişkidir bu?
ÖLÜMü YAŞAMak.
Biri sen varken olmuyor,
Diğeri sensiz.
Bu kadar yakınken sensizliğe
En gaddar ölümlerin
kahramanıyım şimdi.
Celladı oldum sevdamın
Affet sevgili!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta