Gece Şiiri - Ebru İpek 2

Gece zifir Gece ıslak Gece buzkırağı. Ucuz fahişeler gibi arsız,mutsuz... Gece kıraç Gece aç. O gecenin içinde Kendi yalnızlığında boğulmuş Bir ben. Sefaletimin YOKSUNluğumun arifesinde, Kaldırıyorum kadehimi, Ölümcül gitmelere. Nasıl büyük yaşadıysam sevdamı Ölümümü de yaşayacağım öyle. Ne tezat değil mi sevgili? Nasıl bir çelişkidir bu? ÖLÜMü YAŞAMak. Biri sen varken olmuyor, Diğeri sensiz. Bu kadar yakınken sensizliğe En gaddar ölümlerin kahramanıyım şimdi. Celladı oldum sevdamın Affet sevgili!