Gece Şiiri - Kerim Yavuz

Saatleri kovaladım durmadan,
Zaman demir attı yalnızlığıma.
Yosun tutmuş bir gecenin tam ortasındayım.
Duygularım sarhoş yüreğim isyanlarda.
Öpüşse kirpiklerim barışsam uykularımla.
Sızıp kalsam diyorum saatlerin kucağına
Ama nafile.

Yine esiri oldum hüzünlü gecenin.
Bedelini ağır ödüyorum seni sevmenin.
Ölüm sessizliğine büründü her yanım.
Rüzgarlar esmiyor ağaçlar suskun,
Yol almaya niyeti yok bu gece yorgun.

Kuş sesleri uyuklamakta yuvalarında.
Saklambaç oynamada dağların ardın da güneş,
Sabaha merhaba demek için acelesi yok.
Böyle vedalaşmamıştık mehtapla,
O da her zaman ki yerinde yok.

Yıldızlar gizlemiş kendini karanlığın koynuna.
Dayanmıyor yüreğim işte aşktan yana,
Saklambaç oyununa.

Benim eserim değil hüzünlü geceler,
Ben çağırmadım kara bulutları.
Ben küstürmedim yıldızları.
Sen ah çimen gözlüm sen,
Duygularımı kamçılayıp da giden.
Sen hasreti ellerime terk eden.
Sen beni karanlıklara hapis eden.