sabahı bir cıvıltı olarak tanımlayalım
erken bir ürperiş sayalım
bulutların ağarmasını
geceyi bir yanılgı olarak hatırlayalım
yakın bir intihar sanalım
yıldızların kamaşmasını
geçitlerde ve tren raylarında
asfaltta ve feribot köpüklerinde
hep bir iç yanılgı bir heves kırığı
biteviye bir yangı
derin devrik cümlelerimizde
oysa serin ve kıpırtısız her izah
beynimizde bir şavka tekâbül
bir varlık hendesesi aklımız
şiirden arta kalan zamanlarında
büyük suların
ve büyük hayallerin çığlığından
sağırız
elimizde
heybesine tıka basa aşk dolduranların
çok akışkan kanları
sabah bir dayatma
sabah bir ayartma
gece nem ve hayâl
gece sis ve melâl
birmartikibinon
..
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 5.3.2010 02:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükrü Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/05/gece-686.jpg)
"İnsan günlüğünü sever mi" gibi sorular kurcalıyor zihnimi, bunlar hep gece olur... gece, gündüzün çocuk yanı, haylaz hali...
sabah bir ayartma
gece nem ve hayâl
gece sis ve melâl
şiiri, tam puanla kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (85)