Her yıldırımda
Düşmüştür sanırsın
Düşmemiş çıkmıştır.
Yeryüzünden gökyüzüne
Bir enerji boşalımıdır
Yer kürenin kükremesi
İsyanıdır doğanın
Karanlığın tam ortasına
Doğan bir aydınlık,
Kısa sürse de ömrü
Görmeni sağlar karanlığı.
Görmezsen yine de görmezsen
Bin şimşek çaksa gök yüzünde
Bir umut yoksa özünde
Sen düşmüştür sanırsın
Çıkmıştır oysa
Bütün karanlıklar aydınlığa.
Ne geceler gördük
Sonunda hep sabah oldu
Her gün doğduğunda
Ne bu gece
Ne yarinki sondu…
Ankara Ocak 2010
İrfan KayagilKayıt Tarihi : 4.1.2010 21:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Kayagil](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/04/gece-632.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)