Gece Şiiri - Ömer Dengiz

Bir telaş başlar yine, güneşe veda anı
Dağlar bir kül yığını, serin derenin yanı
Koyun kuzuya hasret, derin hicran yarası
Camda silik gölgeler sarı lambanın isi
Örtü çekilmiş göğe, yıldızlar ta uzakta
Renk olmuş siyah beyaz, ufuklar kaybolmakta,
Bir dünya kuruluyor ötesinde hayalin
Acı siren sesleri dertli iniltilerin
Derin keder izleri yüzünde mahpusların
İmdat imdat diyenler, sokaklarda ölenler
Kaldırımda bu gece, ayazı soluyanlar
Tespihte sabra inat, tik taka sığdır asrı
İlk nefes kaderimiz, beklenen ya sonrası
Orda gönüller kırık, gücünü al secdeden
Kalpten zikreden yürek, yol alır erken giden
Gece bülbüle mekan, hasret dalında güle
Gece hacet sunulur, en büyük sevgiliye