Gece Şiiri - Rıdvan Küçük

Bir alacaklı gibi şimdi rüzgar
Kapılarımı tekmeliyor
İçeri girmeye çalışıyor
Sızıyor büyüyor içerde
Perde genişliyor iyice
Ve iniltileri çıldırtıyor
Kapılar çarpıyor duvarlara
İzleri kalıyor duvarda
Yapışıyor tamamen boğazıma
Toz kapatıyor gözlerimi
Boğuluyorum…
Sessizlik çöküyor birden
Ve duyuyorum ayak seslerini
Yanıma geliyor
Bakıyorum görüyorum
Elinde bir şişe
Elime tutuşturuyor
İçiyorum ve kayboluyor
Ardından duydugum
Kapının kapanısı
Gözlerim kapanıyor
Uyuyorum
Uyanıyor seni görüyorum
Kokluyorum seni
Şişedeki koku
Tutuyorum ellerini
Kayıp gidiyorlar
Sana sesleniyorum duymuyorsun
Dolanıyorum ses çıkarmıyorsun
Dokunuyorum hissetmiyorsun
Ölüm bu sanıyorum
Ama uyanıyorum
Sesler devam ediyor
Rüzgar hala pencerenin ardında
Kapılar sessizce bana bakıyor yerlerindeler
Yanımda uzanıyorsun sen
Kıvrımların ayın ışığında daha güzel
Anlıyorum bunlar sadece kabus
Ve kapıyorum gözlerimi
Sırtıma vuruyor bu kez ay
Ve aklımda ki soru uyutmuyor beni
Hoşçakal gece..