Gece Şiiri - Gülhan Özkara

Bir alem uykuya yatar bir alem uykudan uyanır
Gündüzki parlak ışıklar
Gece siyaha boyanır
Hov,hov,hov...Diye diye
Eniklerini bekleyen
Kancık anaç köpek ve diğerleri
Uykusu derin olmayan dilberleri
Bu gece yarısı uyandırır

Yarasalar karanlık basar basmaz havalanır
Kulağımın içine değerek döndüklerini bilirim
Sansar yıkık konak çatılarından
Tek kat çatılara atlar
Yalnız siyah karma renkli evcil gibi ve cesurdur
Yalnız yaşayanların yattığı yerlere kadar gelir
Ve bakar

Yumacık kirpide gececidir
Yaya geçidini kullanmaz
Eskiden yollara yapışmış yılan ölüleri olurdu Çukurovada
Şimdi kirpi

Tosbağayı sorma
O hep aynıdır
En çok bir tosbağa otunun yanında
Yakıt alırken görüyorum
Sessiz çalışıyor
Eski dizeller gibi değil

Ve Çukurova da yaşlı emmilerin aksanı ile
Garıuş (=karakuş) dedikleri
Karakartala gelince
Yaşadığım yerde kırkbeş senede bir defa gördüm
Amanos hilalinin kimbilir hangi neresinden batıya
İskenderun körfezinin Burnaz sahillerine doğru
Sanki sessiz bir uçak gibi süzülüp geçti
Gece kara kartal kara
Ve bütün gökyüzü çinkayaz
Menüde balık vardır
Bizim salak matematikçi inanmıyor
Lan oğlum beyaz boyunlu Amerikan kartalı balık yiyorda
Amanosun kartalı niye yemesin
Her zaman balık için Akdenize inmez desen anlarım
Zaten bende sıfır sıfır üç suları
Ömrümde bir defa gördüm.