Gece Şiiri - Ayşegül Atmaca

hiç okunmamış çizgi romanlar dizili paslı raflarımda hiç keşfedilmemiş küçük kent kahramanları yumup gözlerimi bir maskeli baloda uyanıyorum yarı alkollü ve baş dönmeli bütün makyajlar sıvanmış yüzlere bitmez bu gece bitmez istesem de soyunup hakkını vermeliyim bu gecenin yarım bıraktığım düşlerimi giyinmeliyim üzerime bembeyaz bir soğuk geçmeli iliklerimden kulaklarımda o garip uğultular kesik kesik damla damla gözyaşlarım bozuk bir musluktan boşalan sular misali masamda ki titrek mum kadar yalnız ve korkağım duvarda ki o garip gölgeler gidişinin en küçük ispatı kan kırmızı şarabım cam bardaklarım hangisi en çok darbeyi vurur hangisi incitir beni daha çok kessem bileklerimi en damarlı yerinden ölebilir miyim gerçekten de dedim ya bitmez bu gece bitmez ne kadar istesem de birbirine bağlı hayatlar görünmez pamuk iplikleriyle