Bir çığlık; tıpkı paslı çanlar gibi...
Ona sus diye inliyor gece
Sanki, beni duyup anlar gibi,
Kucağına alıp dinliyor gece.
Hep aynı saatte onunla dağlara eserim
O benim Şirin’im, o benim yarim,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta