Gece Şiiri - Bahattin Çakmak

Boş sokaklar
sonu gelmez karanlık
ve
köşe başları
tatlı bir yağmur
hüzün türküsü çalar
görülmeyen uzak diyarlardaki
dağların arkasından
sessizliği yırtarak
mırıldanır kendi ninnilerini
avutarak sahte sevilmeleri

en güzel çiçek kokuları yerine

taze is ve zifir kokan kokular getirir
en olunmadık zamanlardan

sahte gülüşler koyar al yanaklara

gece
koca bir bebeği
saklandığı her bir köşeden
çıkacak olan yalanlarla uyutur
yavaş yavaş
vicdanlara gem vurur
yalanlar söyleyerek
doğacak olan güne kadar

gece
cellat,
ipi çekilmemiş hazır duran bir mahkum gibi durur insan gecede
dinmek bilmeyen bir kanama

gece acı bir çığlıktır
soğuk buz gibi ellerde

gece
görmeyen bir göz
akletmeyen bir akıl

gece
sağır ve dilsizdir
....

gece
dönülemeyen köşe başları

gece çekilmez her yerde hüzün

gece ayaz
gece çıkmaz bir sokak
gece dert ve cefa

her yer soğuk ve tenha

.....

gece dert
gece bitmez bir karanlıktır

yoksa
gece sessiz bir türkümü
akıllarda saklı kalan

gece
bir kayboluşmu baranlar eşliğinde

yoksa gece

sessiz bir yok oluşmu
yoksa
bir haykırışmı
sesi çığlık adı çığlık mı
sonu gelmez bir karanlık ve buhranmı gece