el ayak çekildi
gecenin gölgesine bir düş gibi uzandın
kızının üstünü örtmüştün
kolunda uyuyup kalmış karın
gölgen suya değse ıslanır şimdi
acemisin biliyorum
elin ayağına dolaşıyor günü denerken
bir gerçeğe parmak basar gibi
basamıyorsun da ölümün tetiğine
kırkyalan sözcükler kesiyor rüzgarlarını
onun için aylar var ki
zorla uyduruyorsun kendini her role
susturamasan da kafandaki o sesi
dün de bugün gibi
dün de bugün gibi
öfken de bundan
kibar şairlere gülmen de
tuhaf bir adamsın vesselam
canını sıkan bir sokağı
boyuyorsun da
kırmızıya
bir yaprak düşse dalından
altında kalıyorsun
hiçbir şeyin uymuyor kitaplara
ama gel bu sabah
karını öperek uyandır
işe mişe de gitme
kızına kahvaltıyı sen yaptır
sonra pırıl pırıl günü tak yakana
yeni bir hayatın önsözü gibi
kentin kalabalığına karışıp yürü
kimse korkmasın bakışlarından
üstün başın boydan boya gökyüzü
çocukların ellerine bulaşsın dursun
nasıl olsa
hala güzel masallara inanıyorsun
Kayıt Tarihi : 7.8.2002 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonra bir gün aynı dostun (Ahmet Said Akçay) vefat ettiğini söylemişti… Vardığın yerde sonsuz bir şiirsel yaşam diliyorum sana usta…
Sen de ilginç bir adamdın. Allah sana rahmet eylesin…
Hayırlı sınavlar.
şiirin ortasından sonuna kadar ki ritm ve ahenk ise harikaydı.
şairimizin ruhu şad olsun.
TÜM YORUMLAR (25)