Her günün tozlu yorgunluklarından
geceler düşer birden
ufukların mor kırmızı gruplarından
Önce bulutlar söner
sonra ağaçlar kararır
Solmaya başlar bütün renkler
ve koskoca şehri
titrek ışıklar teslim alır
Sokak sokak insan kaçar
Beklenir de evlerde kapılar
düşler sürülür yataklara
Geceler hep terkedilir
Geceler hep kendi başına
Bir ben sahip çıkarım
hep beklerim yanında
Ben geceleri hiç yalnız bırakmadım
Kayıt Tarihi : 19.1.2008 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!